Pamiętam ten czas w życiu wyjątkowo dobrze. Problemy, które rządziły się własnymi prawami i przysłaniały całe piękno 'nastoletniości'. Dwa lata minęły odkąd obchodziłam ostatnie 'naście'. Ostatnimi czasy całkowicie przepadłam na punkcie seriali, szczególnie upatrzyłam sobie te, które fabułą powracają do starszych czasów. Uwielbiam polski ,,Czas honoru" czy brytyjsko-amerykańskie ,,The Crown''. Takie produkcje pozwalają zatrzymać się na chwilę i przenieść w te zazwyczaj mroczne czasy, wypełnione problemami, które bezpośrednio już Nas nie dotyczą. Uwielbiam, kiedy w takich sztukach grają ludzie mniej więcej w moim wieku. Wtedy mam możliwość przyrównania sobie tego, jak wygląda moje życie obecnie a jak mogło wyglądać, gdybym urodziła się te kilkadziesiąt lat szybciej w miejscu, w którym rozgrywa się akcja. Czasem, aż dreszcze przechodzą po plecach. Jednakże skłania mnie też to do zastanowienia. Często przebywam w towarzystwie osób młodszych, nawet ode mnie. Social media na tyle poszły do przodu, że bez problemu mogę śledzić niemalże każdy krok tych bezbronnych, młodych ludzi, którzy nieświadomie dzielą się prawie że wszystkim. Patrzę i najczęściej zauważam jak wiele Ich omija.
